4. Miła niespodzianka

Wróciłam do Polski. Logan do mnie nie dzwonił. Byłam trochę tym załamana. Tu niby wyznaje mi miłość, ale nie daje znaku życia.
- I jak było na obozie? - spytała się mnie przyjaciółka.
- Wspaniale, najlepiej.
- A co się tam stało, że tak zachwalasz?
- Pocałowałam Logana, cały czas z nim rozmawiałam, on wyznał mi miłość..
- Wow!
- Ale teraz on nie daje znaku życia.
- Nie przejmuj się. Pewnie zapomniał.
- Nie sądzę.
Nagle dostałam sms. Był od Logana.
" Gdzie dokładnie mieszkasz?" - taka była treść sms'a. Odpisałam mu szybko. Trochę mnie to zdziwiło. Moja przyjaciółka, Zuza poszła do domu, a ja zostałam sama z tym zastanowieniem. Po jakichś 2 godzinach ktoś zapukał do drzwi. Gdy otworzyłam nie dowierzałam własnym oczom, To był Logan. W ręku trzymał róże.
- Nie spodziewałaś się mnie tutaj,co? - zaśmiał się. - Te róże są dla Ciebie.
Wszedł do domu. Poszłam wsadzić róże w jakiś wazon.
- Logan, słońce, ale czemu tu przyleciałeś?
- Po prostu nie mogłem wytrzymać bez ciebie. Chce, byś wróciła ze mną do LA.
- Logan, ale już Ci mówiłam, że nie mogę.
- Veronika, ale proszę Cię. Chcesz bym się załamał?
- Nie chcę. Ale nie mogę być w Los Angeles.
- Proszę. Bez Ciebie na prawdę jest mi smutno.
- Logan.. podziwiam to, że się tu zjawiłeś i w ogóle.
Logan podszedł do mnie i pocałował mnie w usta.
- To co, jedziesz ze mną?
- Logan.. nie wiem..
Logan spojrzał na mnie smutnym wzrokiem.
- No dobra, pojadę.
- Woo Hoo!!!
Logan podrzucił mnie do góry.
- Logan, proszę.
- Eh.
Postawił mnie na ziemi i klęknął.
- Będziesz moją dziewczyną?
- Jezuu, Logan.. jasne, że tak.
Logan pomógł mi spakować rzeczy, przy okazji parę psując, ale wybaczyłam mu to.
- Tylko szybko skoczę do rodziców i powiem, że wyjeżdżam.
- Mogę z Tobą?
- Okey.. Ale ostrzegam. Jeżeli będzie mój brat to nie będzie miło.
- Dam radę.
Pojechaliśmy do moich rodziców. Otworzyli mi, nawet nie pytając kim jest Logan.
- Cześć, to jest Logan, mój chłopak - wskazałam na Logana przytulając go.
- Ten z Big Time Rush?- spytała od razu moja mama.
- Tak, miło mi - Logan wreszcie coś powiedział.
- Chciałam wam tylko powiedzieć, że przeprowadzam się do Logana, do Los Angeles.
- Po co? - spytał mój tata.
- Jejku, no po to. Trochę bym z Polski miała daleko do Los Angeles.
Wyszliśmy z Loganem prosto na lotnisko, sprawdzić o której mamy lot. Los chciał, że miałam przy sobie torby z rzeczami a lot był za 30 minut. Podczas lotu z Loganem bardzo się wygłupialiśmy.
- To na prawdę super, że się spotkaliśmy.